Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi to trójwymiarowa bijatyka osadzona w uniwersum niezwykle popularnej mangi autorstwa Akiry Toriyamy. Za jej wyprodukowanie odpowiadało studio Spike, a za wydanie w Europie Atari. Budokai Tenkaichi kontynuowało serię Budokai, wprowadzając do formuły nowe rozwiązania.

W grze pojawia się ponad pięćdziesiąt postaci znanych fanom z kart mangi. Doliczając do tego różne wariacje niektórych bohaterów liczba ta wzrasta dochodząc niemalże do setki (a w każdym przypadku, dodajmy, zawodnicy różnią się umiejętnościami i parametrami).

Dalsza część tekstu pod wideo

Gra wprowadza patenty nieobecne we wcześniejszej serii Budokai, np. kamerę ustawiającą się bardziej za plecami podopiecznego, co pozwala łatwiej odnaleźć się w trójwymiarowym (zniszczalnym) środowisku. Podczas rozgrywki towarzyszą nam dwa wskaźniki. Jeden informuje o ilości energii Ki pozwalającej odpalać różne specjalne umiejętności, drugi to samoczynnie regenerujący się Blast Stock, który daje dostęp do technik typu Blast 1 mających najczęściej charakter defensywny. Postacie mogą też wejść w stan zwany Max Power Mode, dzięki któremu zyskują możliwość zrobienia użytku z najlepszych swoich technik, a do tego są szybsze i silniejsze.

Budokai Tenkaichi oferuje kilka wariantów zabawy. Najważniejszych z nich to oczywiście rozbudowany tryb fabularny, w którym śledzimy wydarzenia nie tylko znane z mangi i anime, ale również z niektórych filmów pełnometrażowych. Inną atrakcją są scenariusze typu “co by było gdyby”, w trakcie których stajemy po ciemnej stronie mocy.

Drugim trybem, o którym warto wspomnieć, jest World Tournament, który również pojawiał się w poprzedniej serii. Jak sama nazwa wskazuje, bierzemy w nim udział w turnieju. WT składa się z czterech poziomów - trzech ‘zwykłych’ oraz Cell Games. Unikalnym patentem jest tutaj obecność ringu. Zawodnicy, choć potrafią latać, nie mogą postawić nogi poza jego obszar - w przeciwnym razie dochodzi do dyskwalifikacji.

Standardowo w grze nie brakuje także multiplayera dla dwóch osób.