Playtest: Mafia III (PS4)

W trakcie Gamescomu nie była niestety dostępna w grywalnej formie. Na pokazie, na który zostałem zaproszony, całością kierował deweloper, a dziennikarze mogli tylko oglądać efekty podjętego na początku wyboru.

Na początku zła informacja dla osób, które jeszcze się łudziły, że w trzeciej Mafii wróci klimat pierwszej lub drugiej odsłony. Mafia III prezentacją i rozgrywką leży znacznie bliżej serii Grand Theft Auto, co nie powinno nikogo dziwić. Jeśli ma się pewną sprawdzoną formułę, to nie psuje się w niej zbyt dużo. Na szczęście nie mamy do czynienia z kalką, tylko czymś posiadającym własną tożsamość, niesamowity i brutalny klimat, postawionym na szkielecie najpopularniejszej growej serii.

Na początku przedstawiono materiały, które mogliśmy już zobaczyć. Mamy więc różniące się od siebie dzielnice zamieszkałe przez różne typy społeczeństwa, zgoła inaczej reagujące na głównego bohatera – Lincolna Claya. Rasizm będzie w Mafii III występował jako element mechaniki gry w połączeniu ze sztuczną inteligencją NPC-ów. Na razie, na materiałach przygotowanych przez dewelopera, wygląda to dosyć imponująco, ale zanim się napalimy – warto poczekać i zweryfikować takie zapowiedzi samemu. Bo może skończyć się tym, że dostaniemy zestaw kilku zaprogramowanych z góry akcji i reakcji, które szybko zaczną się powtarzać.

Po prezentacji odpalono nam demko, skupiające się na likwidacji jednej z ważniejszych person w Nowym Bordeaux. Na początku wyświetlono krótki filmik wprowadzający do misji, dzięki któremu mogliśmy potem wybrać, w jaki sposób deweloper rozegra misję. Tak, nie będziemy przymuszani do tego, jak rozegrać zadania. Mamy mieć sporą swobodę i zawsze przynajmniej dwie ścieżki ukończenia misji. Wybraliśmy załatwienie sprawy po cichu (była opcja wparowania do hotelu i zrobieniu totalnej demolki), więc po dotarciu do odpowiedniego gościa i sprzątnięciu go, pożyczyliśmy sobie jego brykę i dotarliśmy do garażu budynku, w którym urzędował nasz cel. To, co od razu rzuca się w oczy, to bardzo dobra animacja i mimika postaci. Zaryzykuję twierdzenie, że w tym aspekcie mamy do czynienia z jedną z najlepszych gier na tej generacji. Zresztą, sama grafika robiła wrażenie od samego początku. Miasto jest żywe, zróżnicowane, modele postaci bardzo szczegółowe, a pole rysowania obiektów – ogromne, dzięki czemu możemy podziwiać wspaniałe widoki jakie oferuje Nowe Bordeaux.

Początkowy etap skradania pozwolił zobaczyć nam między innymi system inspirowany chociażby . Odpalaliśmy nasłuchiwanie i przeciwnicy zostali w nim podświetleni odpowiednią aurą. Nie mam pojęcia, czy będzie można to wyłączyć, by podnieść sobie poziom trudności. Chwilę później grający deweloper postanowił zmienić styl gry i poszedł na żywioł. Akcja błyskawicznie nabrała tempa i byliśmy świadkiem kilku bardzo długich strzelanin. Prucie z gnatów generalnie przypomina to z , ale ze znacznie większa mocą używanej broni. Przeciwnicy też "bardziej" reagują na postrzały, w czym wielka zasługa wspomnianej wcześniej fizyki. No i trzeba zaznaczyć – Mafia III jest cholernie brutalna. Egzekucje wykonywane przez Lincolna Claya mogą autentycznie niektórych zniesmaczyć. Wypalenie komuś z kilku centymetrów prosto w twarz z rewolweru i rozbryzgująca się krew to zdecydowanie nie są widoki dla dzieci.

Prezentowany fragment nie był jednak idealny. Dało się zauważyć często głupiejącą sztuczną inteligencję przeciwników. Bez celu wybiegali zza osłon, a gdy próbowali nas zajść z boku – często rezygnowali i wystawiali się na ostrzał. Szwankowała także czasami detekcja kolizji, co skutkowało tzw. clippingiem czyli przenikaniem przez siebie obiektów w grze. Nie są to kwestie wyjątkowo palące, ale przy dopracowaniu detali w innych aspektach, wygląda to po prostu niechlujnie.

Jeśli więc nie przeszkadza Wam to, że klimatem leży daleko od poprzednich części, to będziecie się z nią bawić raczej dobrze. Wcześniej jakoś wyjątkowo nie jarała mnie ta gra, ale klimat, dopasowana do tematu brutalność i prezentacja sprawiły, że prędzej czy później trzeba będzie w tytuł Hangar 13 zagrać.